ഇന്നലെ ഞാന്‍ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു...
അതെന്റെ മരണമായിരുന്നു...
വെള്ളപുതപ്പ് പുതച്ചു നിര്‍വികാരതയുടെ മുഖംമൂടി അണിഞ്ഞ് ഒറ്റയ്ക്ക് ഞാന്‍ കിടന്നു...
ഇടനാഴിയിലെ കൂരിരുട്ടിലേക്ക് തുളച്ചുകയറുന്ന നിശബ്ദതയുടെ കൂരമ്പുകള്‍...
മരണത്തിന്റെ മരവിപ്പിലും ഇളംകാറ്റിന്റെ തലോടല്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു...
ആ കാറ്റിനൊപ്പം ഞാന്‍ പറന്നുയര്‍ന്നു,അനന്ത വിഹായസിലെക്ക്...
അങ്ങകലെ വിദൂരതയില്‍ എന്റെ വരവും കാത്തിരുന്ന മഴമെഘങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഞാന്‍ ഒളിച്ചു ...
സഫലമാകാതെ പോയ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കും ഇടനെഞ്ഞു കീറി മുറിച്ച നൊമ്പരങ്ങള്‍ക്കും മീതെ പറന്നിറങ്ങാന്‍....
ഒരു മഴത്തുള്ളിയായി............................
